Voor ‘Wanneer we vallen, vangen we onszelf’ ben ik de dagboeken van mijn oma ingedoken. Dat mijn oma bijzonder was, dat wist ik als kind al, maar dat ze zo onwijs veel mee had gemaakt in haar leven, leerde ik pas vele jaren later.

Haar dagboeken waren gevuld met brieven aan haar overleden dochter. In dit verhaal heb ik geprobeerd de levens van deze twee vrouwen, die zo met elkaar vervlochten waren dat ze bijna samen ademden, te vertellen.

Hieronder een klein fragment uit de novelle. Bij interesse, neem gerust contact met me op.